قصه پر غصه (خداحافظی)

همیشه از رفتن گفتن سخته ولی خیلی وقتا راه گشاست. امروز حس میکنم بعد از 8 سال دیگه واقعا وقت رفتن رسیده. قبل تر دوستانی بودن. متاسفانه اشتباه از من بود که دیرتر رفتم و حتی برگشتم.
تو کل این سالها همیشه حس میکردم با بچه ها نزدیکم و همیشه سعی کردم باهاشون باشم. حرف ها زیاده و ناگفته ها بیشتر اما سکوت میکنم. این گوی و این میدان..
وقتی کلوپ از بارسا باخت گفت مثل یک قهرمان حذف میشیم.
به من گفته شد که آنتن هستم. سر اینکه قانون سایت رو خواستم عملی کنم
به من گفتن چاپلوس مدیریتی در حالیکع بارها از مدیریت انتقاد کردم
به من گفتن مغروری در حالیکه همیشه پیش قدم بودم در دلجویی و عذر خواستن حتی سر اشتباه نکرده.
هرگز میلی ب تحمیل خودم به افراد و این فضا ندارم. روزی اومدم و جایگاهی رو کسب کردم و فکر می‌کنم دیگه این سایت با این رویه جایی برای من و امثال من نیست
من قطعا کم ترین عضو اون نسل طلایی 93 هستم. امروز دیر هم شده باید به دوستام بپیوندم.
من ن باندی داشتم ن حمایت خاصی پشتم بود و حرفم جایی برو داشت. هیچ وقت نخواستم با اون تاریخی که اون گوشه داره خاک میخوره ب بقیه زور بگم.
روزگار بالا و پایین زیاد داره. دورانی یک لشکر آدم با من بود ولی الان تنهام. تو زندگی حداقل با خودمون صادق باشیم تا تکلیف خودمون رو بدونیم و اثر تمایلات نفس نشیم
سعی کردم تا بتونم کمکی کرده باشم ولی راه و این مسیر دیگه برای من نیست
بودن در جایی دشمنی جای دوستی رو گرفته
دروغ جای صداقت
مردانگی و شرافت جاش رو داده ب نامردی دیگه جایز نیست بودن. زمانی خنده بود و شادی و محبت از صبح تا شب حرف و حرف ولی دیگه نیست
هر جای دنیا برای بازگشت میرن سراغ قدیمی هاشون میرن. ما اینجا فوتبال میدونیم. بارسلونا میره ژاوی میاره ََ، دنی آلوز رو با اون سن میاره تا برگردن ب اوج به گذشته درخشان اینجا با قدیمی دشمنی میکنن و عرصه رو هم تنگ میکنن. شاید تجربه ام به کمک این روز ها میومد. شناختم و تشخیص هام خیلی وقتا درست بوده ولی خیلی ها رفتن و فراموش شدن و من هم ترجیه میدم موقتا برم.
این گوی و این میدان برای شما جوان تر ها و تازه نفس ها. از ما که دائم انتقاد داشتید و گلایه ببینم شما چطور ریش سفیدی میکنید چطور میانجی گری میکنید چطور ثبات میدید. ببینم صبر شما چقدر هست. ببینم شما چقدر ماندگار هستید. قطعا که همگی از من بهترید.
دلم واسه خیلی چیزا تنگ میشع
واسع حامی و تعصبش. واسه فورسا پاریس محمد رضا. واسه مرام مهدی. واسه مردانگی مجتبی که خیلی چیزا ب ناحق بهش گفتن. واسه امید دادن های مرسی لئو
واسه ندیدن سید دلها ارنستو کبیر. سم های ایوب. چالش ها. تحلیل های پرهام.ودیع موقت گفتن های معین واسه لاماسیا باز بزرگ آقا مانی نازنین
دنیا برام خاطره اس
ولی گاهی با رفتن خیلی چیزا اثبات میشه.
دوستان جدیدی که اومدن و کسانی که معروف شدن نصیحت من اینه بیهوده ب امور موقت دل ندن.

توجه:
هرگونه کامنت حاشیه دار رو حذف میکنم

یاحق
مسی سرور