به افتخار پسر ها

پسر های سرزمین ما تو کودکی با شمشیر بزرگ میشن بعد که بزرگ میشن می‌فهمن که یکی دیگه اونا رو با یک نگاه ساده شکست میده
از همون اول بچگی میگن میخوام بزرگ بشم بعد که بزرگ میشن میگن کاش بچه بشم
پسر ها روز ندارن تو تقویم ولی من میگم نباید روز داشته باشن چون باید بفهمن گم بودن و دیده نشدن رو.
پسر ها قصه سفید شدن مو ها و خستگی چشم ها هستن.
پسر از بچگی یاد میگیره که باید واسه خانواده اش همه کار بکنه...
وقتی که بچه آن مشق بزرگی و جنگیدن میکنن و اینها وقتی عاشق میشن با تمام غرور و جنگجویی شون بدجور دل میدن و اونجاست که یک جنگجو میبازه... پیشنهاد میکنم دختر ها همیشه پسری که جنگجو و مغرور هست رو عاشق کنن چون اون دنیا رو تکون میده..
وقتی که پدر میشن این پسر بخاطر فرزند شون تلخ میشن
همیشه میگن صلاح اینه و مصلحت اینه و باید و باید و میگن باید گوش کنی
بزرگ میشن
اون ها فراموش میشن.. اونها ن زیبایی دارن ن فداکاری های عاشقانه مادر ها رو.
پسر ها میشن دنیا حسرت و دلتنگی. میشن رفتن و نرسیدن
پسر خوب میفهمه که هر چی زدم ولی نشد یعنی چی..
قلدر ها و زورگو ها در یک لحظه میشن یک بچه اینا همونا هستن که میگن گریه نباید بکنیم. همونا هستن که پیاده میرن و غم ها رو تو خیابون ها دفن میکنن
از ما کمتر میگن و باید هم کم بگن
چون مرد ها باید یاد بگیرن که همه چیز رو درست کنن و برن کنار و شادی بقیه رو از دور تماشا کنن و لذت ببرن.
امیدوارم مردی و مردانگی رو یاد بگیریم که تو این زمونه کمتر کسی مرد هست و بازار نامردی به شدت شلوغه

یاحق
مسی سرور