یکی میگه دلم برا کریس میسوزه
یکی میگه گریه هام بند نمیاد
یکی میگه بعد مسی ، رونالدو دوست داشتنی ترین بازیکنه ( یعنی عملاً اینیستا و ژاوی و رونالدینیو و آنری و پویول و آلوز و صدها اسطورمون اندازه رونالدو ارزش ندارن)
یکی هم داره گریه رونالدو رو به مهمترین اتفاقات تاریخ باشگاه بارسلونا ربط میده
وجدانا چه خبره؟