بسیاری از مربیان در دسته دوم، روی کارهای دفاعی تمرین و توانایی تهاجمی بازیکنان را فراموش می کنند ولی اونزوئه بسیار متفاوت بود.
ماریو مارتینز هافبک اونزوئه در تیم نومانسیا نیز بیان کرد:
هر بار که تولد یکی از بازیکنان می شد او با ارسال کارتی با کلمات مختص به خود و صمیمی به او تبریک می گفت. یکی از چیزهایی که من را تحت تاثیر قرار می داد این بود که او باتوجه به سطح کیفی بازیکنان به وضوح اعتقاد داشت که می توانند مثل بارسلونا بازی کنند و با استدلال هایش آن ها را متقاعد کرده بود. او خیلی به بازیکنان تیم نزدیک بود و با فلسفه 100 درصد دراختیار داشتن توپ همیشه سعی می کرد تا فبال بازیکنان صحبت کند. تمرینات او سرگرم کننده بود. من در اوایل در هر بازی از ابتدا بازی می کردم ولی در ادامه نه ولی بااین حال هنوز هم دوست داشتم از او در جلسات تمرینی یاد بگیرم.