به مناسبت خداحافظی لوچو؛ نارضایتی صرفا بابت گواردیولا !

اختصاصی بارسانیوز – انریکه در شرایطی پس از سه فصل هدایت بارسلونا نیوکمپ را ترک می کند که حس دو گانه عشق و نارضایتی رابا خود یدک می کشد نارضایتی بابت تصمیماتی که شخصا نیز ان ها را در کنفرانس قبل از بازی فینال جام حذفی پذیرفت و اعلام کرد که او تلاش خود را انجام داده و در هر شرایطی عده ای هستند که ناراحت باشند.

انریکه قطعا نمی تواند از مقایسه شدن با پپ گواردیولایی اجتناب کند که در دوران چهار ساله هدایت بارسلونا عناوین بزرگ و پرتعداد قهرمانی را کسب نمود و از اقتدار خاصی برخوردار بود.

اما تیم پپ گواردیولا نیز افول داشت. از سوی دیگر می توان به نگاه به تاریخچه پر رمز و راز باشگاه بارسلونا دید که چه تعداد از مربیان در زمان دراختیار داشتن بازیکنان بزرگ عملکرد ناامید کننده ای داشته اند و بنابراین می توان گفت که انریکه با دستی پر بارسلونا را ترک کرد.

شاید ممکن است که اتفاقات فصل جاری باعث شده باشد که قهرمانی های او در لیگ قهرمانان و دو عنوان قهرمانی لالیگا در دو فصل نخست فراموش شود اما او شب گذشته با گل های مسی، آلکاسر و نیمار نهمین جام را به عنوان مربی بارسلونا بالای سر برد.

او با این قهرمانی به رکورد بزرگی دست یافت ودر جمع سه مربی برتر تاریخ باشگاه از نظر تعداد عناوین قهرمانی پس از گواردیولا و یوهان کرایوف قرار گرفت و قطعا علی رغم اشتباهات پذیرفته شده توسط او، انریکه لایق ستایش و نامی نیک خواهد بود.

او در سال 2014 سه گانه به یاد ماندنی را جشن گرفت و پس از دو گانه فصل گذشته در فصل جاری نیز قهرمانی حذفی را در کنار عناوین جام باشگاه های جهان و سوپر کاپ های اسپانیا و اروپا کسب نمود اما انتظارات بالای هواداران یک دهه یا 12 سال اخیر بارسلونا باعث شد تا کمی نارضایتی نسبت به او وجود داشته باشد.

انتظارات بالای هواداران بارسلونا با حضور مسی، نیمار و سوارز و سایه سنگین پپ گواردیولا کمی دستاوردهای بزرگ انریکه را تحت تاثیر قرار داد.

گیلم بالاگ کارشناس اسکای اسپورتس در این خصوص اعتقاد دارد:

کاری که پپ صورت داد این بود که تاریخ فوتبال را تغییر داد. او ساختار و روند بد باشگاه را پس از دو سال ناکامی در قهرمانی تغییر داد و با ایجاد ساختار به انریکه اجازه موفقیتدر بارسلونا داد.

منظور گیلم بالاگ از ایجاد ساختار بدنه آکادمی در تیم اصلی با حضور جرارد پیکه، بوسکتس، اینیستا و مسی است که همگی در دیدار مقابل الاوز و موفقیت های انریکه حضور داشتند اما واقعا باید انریکه را از این منظر قضاوت کرد؟

خب اگر چنین ساختاری باعث موفقیت انریکه شده است پس تاتا مارتینو نیز می توانست به موفقیت برسد درحالی که هیچ جامی را کسب نکرد آن هم در شرایطی که بارسلونای انریکه با پویول و ژاوی کنار رفته مواجه گشت و ان ها را هم دراختیار نداشت.

بنابراین با خروج اسطوره ها انریکه به تغییر سبک احساس نیاز کرد. با غروب ژاوی و پابه سن گذاشتن بوسگتس و اینیستا، همزمان با ورود لوئیس سوارز جنگندهف انریکه رویکرد بازی مستقیم را درپیش گرفت تا به موفقیت برسد  تا همین عامل باعث انتقادات از او گردد.

کم شدن کارآیی و آزادی خط هافبک به ویزه بوسکتس در بازی سازی باعث شد تا با نتایج ناامید کننده روی این قضیه زوم گردد که انریکه در حال مبارزه با فلسفه باشگاه است یعنی در تضاد با فلسفه پپ گواردیولایی که محبوب هواداران بود.

بالاگ در این خصوص گفته است:

او اصول گواردیولا را به مسیری دیگر هدایت کرده است و این گذار باعث انتقادهایی از جمله خود من شده چون معتقد هستم که این گذار از ذات اصلی زمان می برد. آنچه که ما از بارسلونا با هدایت کرایوف، ریکارد و گواردیولا به یاد داریم تمرکز روی خط هافبک است یعنی جوهره بارسلونا که در دوران انریکه نادیده گرفته می شود.

اما از سوی دیگر این تغییر در رویکرد با موفقیت مثلث تهاجمی در طول سه فصل همراه بود. این سه در فصل سه گانه 2014/15 در مجموع 122 گل از رویکرد بازی مستقیم به ثمر رساندند و حتی آن را در فصل بعدی به 134 گل افزایش دادند. شاید تیم گواردیولا زیبا بازی می کرد ام انریکه به نفع مسی، سوارز و نیمار در عملکرد فردی شد.

از این رو این رویکرد باعث شد تا منتقدان موفقیت های او را وابسته به مسی، سوارز و نیمار ببینند که باعث شد تا در روز بد این سه مهاجم، تیم انریکه لطمه ببیند.

مشکل اینجا بود که بارسلونای انریکه تا چه حد به مسی، سوارز ونیمار وابسته است و بنابراین کاهش گل های نیمار از 31 به 19 در فصل جاری این مسئله را روشن کرد که نیمار بخشنده تر از فصول قبل باعث شد تا بارسلونا نیاز به گل های بیشتر ودرخشش او را حس کند.

مسی، سوارز و نیمار از 122 و 134 گل در دو فصل قبل به 111 گل نزول کردند تا این ها در کنار خرید های ناامید کننده گومز و الکاسر تنها دلایل نارضایتی از انریکه باشند.

شاید شکست مقابل پاریس سن ژرمن، دپورتیوو، مالاگا و یوونتوس نارضایتی هواداران را نسبت به خرید های بد بیشتر به وجود نیاورده باشد. پس از شکست 4-0 در پاریس بود که بوسکتس و اینیستا صراحتا تاکتیک انریکه را زیر سوال بردند چون این تاکتیک از دل خرید های تابستان 2016 درآمد.

اما علی رغم همه این ها هواداران در دیدار انتهایی فصل در نیوکمپ با بنر بزرگی که اعلام کرده بودند برای همیشه جزئی از ما خواهی بود از او قدردانی کردند ولی به هر حال او هرگز میزان محبوبیت گواردیولا را نخواهد داشت که قطعا انریکه نیز ان را با قبول اشتباهاتش قبول دارد.

آنچه که به یاد خواهد ماند، افتخارات است و قطعا انریکه در تاریخ آینده باشگاه جایگاه ویژه ای خواهد داشت. او پس از 64 سال مجددا هت تریک بارسلونا در سه فصل پیاپی با قهرمانی جام حذفی را رقم زد.

و چیزی که به یادگار ماند:

138 برد از 181 بازی معادل 76.2 درصد از بازی ها که عملکردی بهتر از پپ گواردیولا است.

حرف آخر

شاید انریکه چوب داوری های فصل جاری لالیگا و تیم فوق العاده آلگری را می خورد.

مصاحبه مفصل و جذاب انریکه