آنالیز هافبک های بارسلونا در سیستم 3-3-4 ؛ دو بازیکن پررنگ بارسلونا در این فصل چه نقشی دارند ؟

اختصاصی بارسا نیوز - عناصر بسیار کمی در فوتبال روز دنیا وجود دارند که همانند سیستم 3-3-4 تاریخچه متنوعی داشته باشند. از سیستم سفت و سخت و در عین حال کارآمد لوئیز فن خال تا شکل گیری سیال ، عمودی و موضعی پپ گواردیولا ، این ترکیب با استفاده در تیم مناسب ، موفقیت های زیادی کسب کرده است.

تیم بارسلونای کومان که ابتدا با سیستم 1-3-2-4 بازی می کرد و این سیستم را به 3-3-4 تغییر داده است ، از این موضوع استفاده کرده است. در این موضوع دو هافبک جلو موسوم به ( INTERIOR MIDFIELDERS ) یا هافبک داخلی نقش مهمی دارند.

پیشرفت تیم بارسلونا از زمان تغییر سیستم کاملا مشهود است. با سیستم 1-3-2-4 ، بارسلونا 3 باخت ، 5 برد و 1 تساوی کسب کرده بود ، در حالی که با سیستم 3-3-4 بلوگرانا عملکرد بسیار بهتری داشتند و فقط برابر بیلبائو در سوپر جام شکست خوردند و برابر سوسیداد در همین رقابت در 90 دقیقه به تساوی رسیدند.

در سیستم 3-3-4 ، دو هافبک میانی با عنوان هافبک های داخلی خوانده می شوند. اگر زمین را به 5 قسمت از نظر عمودی تقسیم کنیم ، این بازیکنان در کانال ها و نیمه فضاها بسیار موثر هستند.

پس از مسابقه با هوئسکا در 4 ژانویه که سیستم 3-3-4 استفاده شد و موثر بود ، عملکرد فرنکی دی یونگ بی نظیر بوده است. او پس از این بازی 4 گل و 2 پاس گل ثبت کرده است. دی یونگ در مسابقه های اخیر خود بیشتر از دوران حضور کیکه ستین و ارنستو والورده گلزنی کرده است و می شود گفت پست ایده آل خود را یافته است.

پدری گونزالس هم پس از مسابقه با هوئسکا 1 گل و 3 پاس گل ثبت کرده است. عملکرد پدری البته در پاس های کلیدی بی نظیر بوده است . سوال اینجا است که چه چیزی کارایی این دو هافبک را افزایش داده است ؟

 نقش هافبک ها در این سیستم 

فلسفه تیم بارسلونا با هر سیستمی یکسان و مشخص است. حفظ مالکیت توپ ، حفظ بازی تهاجمی ، روان بازی کردن و بازی کردن موقعیتی از ویژگی های بازی تیم بارسلونا است. در سبک بازی بارسلونا فولبک ها معمولا بالا بازی می کنند ، وینگرها متمایل به کناره ها هستند تا بازی گسترش یابد و مهاجم نوک برای کمک به بازیسازی و فضاسازی عقب تر می آید.نقش هافبک های داخلی بسیار مهم است.

وظیفه اصلی هافبک های داخلی ، دریافت توپ در نیمه فضاها ، حفظ مالکیت توپ و پیش روی با توپ برای آزاد کردن بازیکنان خودی از پرس می باشد. بر همین اساس تصمیم گیری آن ها به صورت نقطه ای و بر حسب شرایط صورت می گیرد.

البته جنبه ذهنی مصمم هافبک های داخلی جدا ار موارد بالا است. آن ها باید در موقعیت مناسب برای دریافت توپ قرار بگیرند. این بدان معنا است بازیکنان دفاعی حریف باید در یک سوم پایانی خود مراقب به هافبک های داخلی باشند.

موقعیت یابی هافبک های داخلی همانند پست های دیگر در فوتبال در حمله و دفاع متفاوت است. در زمان دفاع ، پدری و دی یونگ عقب می آیند و دی یونگ نقش های دفاعی برجسته تری دارد. نقش این دو بازیکن در حمله نیز متفاوت است.

همانطور که در تصاویر زیر می بینیم ، شماره 16 ( پدری گونزالس ) و شماره 21 ( فرنکی دی یونگ ) در موقعیت های مختلفی قرار دارند. پدری همیشه تمایل به پیشروی دارد و بالا بازی می کند ، در حالیکه پدری گاهی مانند یک هافبک محوری نزدیک بوسکتس بازی می کند.

نکته دیگر حضور آنتوان گریزمان است. بازیکن فرانسوی اخیرا نمایش چشمگیری داشته است که البته در حد انتظارها از او نیست . نکته مهم درباره موقعیت گریزمان ، این است که ستاره فرانسوی گاهی حتی عقب تر از پدری بازی می کند !

# برای بزرگنمایی روی تصاویر زیر کلیک کنید

حال با توجه به ایده ها و تصوراتی که از پست هافبک های داخلی در سیستم 3-3-4 داریم ، می توان ایجاد حمله ها و ... را به وسیله آن بررسی کنیم.

 بررسی خروجی 

خارج از نمایش های درخشانی که از این دو هافبک داخلی در بازی های اخیر دیدیم ، این دو بازیکن با تغییر سیستم بارسلونا هم به تیم سود رساندند و هم سطح کیفی خود را افزایش دادند.

در تصویر بالا فرنکی دی یونگ را مشاهده می کنیم که در حال فرار در محوطه جریمه حریف است. با دیدن این صحنه لیونل مسی ، یک پاس زیبا برای دی یونگ ارسال می کند که تبدیل به گل هم می شود. یک ضربه ساده با یک فرایند کلیدی.

بارسلونا در یک سوم تیم حریف، حمله های زیادی دارد ، اما در سیستم 1-3-2-4 به دلیل نبود مهاجم نوک تخصصی یا باکیفیت ، کمبود وینگرهای تخصصی تیم اغلب مشکل داشت. با ورود فرنکی دی یونگ به محوطه جریمه بارسلونا می تواند از فاکتور x استفاده کند که اخیرا بیشتر استفاده می شود.

گریزمان تمایل دارد که اغلب عقب نشینی کند. گریزمان بازیکنی است که در ارتباط با سایر هم تیمی ها خود را نشان می دهد. به همین دلیل او یک مهاجم خالص نیست. گریزمان همانطور که در عکس ها هم مشخص بود ، دوست دارد عقب بیاید تا برای ورود بارسلونا به یک سوم حریف کمک کند ، اما در یک سوم آنچنان موثر نیست.

در تصویر زیر مثال پویایی از نقش هر دو هافبک داریم. دی یونگ دوباره وارد محوطه جریمه شده است در حالیکه پدری در حال حرکات ترکیبی با گریزمان در سمت چپ است. با یافتن موقعیت پاس مناسب پدری توپ را با بیرون پای راست برای فرنکی ارسال می کند.

عکس بالا و توضیحات نشان می دهد که در سیستم 3-3-4 در واقع از نقطه قوت هر دو بازیکن استفاده می شود و این دو هافبک علاوه بر داشتن ویژگی های مشابه ، ویژگی های مکمل یکدیگر را هم دارند که ویژگی های مکمل توضیح داده شد.

در تصویر زیر مشاهده می کنید که پدری گونزالس برای دریافت پاس چگونه وارد نیمه فضا می شود و توپ را دریافت می کند. نکته دیگر حضور فرنکی دی یونگ و دوندگی او است که یک بازیکن را به سمت خود می کشد تا پدری بتواند پاس را دریافت کند.

نکته دیگر درباره فرنکی دی یونگ این است که این هافبک هلندی گاهی به دفاع و بوسکتس نزدیک می شود و توپ را دریافت می کند. دی یونگ پس از دریافت توپ تمایل زیادی به دوندگی با توپ و حمل توپ دارد و در این کار نیز موفق است. او قدرت دریبل زنی خوبی دارد و دید نسبتا خوبی نسبت به اطرافش دارد.

در واقع این ویژگی فرنکی به بارسلونا کمک می کند تا از پرس سنگین بعضی رقبای خود خارج شود و گردش توپ را تسهیل می بخشد.

دی یونگ از نظر فیزیکی قوی تر است و قد بلند تری هم دارد و به همین دلیل در زمان حملات بارسلونا او وارد محوطه جریمه می شود. پدری بیشتر پاسور است و با تحرک و چابکی بیشتر برای مهاجمان پاس ارسال می کند.

در تصاویر بالا موقعیت هر دو بازیکن برای افزایش خروجی تیم مشخص است. در واقع سناریوهای مشابه نشان می دهد که آبی اناری ها با بازیکن هایی که میل تهاجمی دارند و نزدیک به محوطه جریمه بازی می کنند رابطه خوبی دارد.

 دستاورد این سیستم و هافبک ها برای بارسلونا 

در واقع بارسلونا اخیرا فرم بسیار خوبی داشته است. حداقل می شود گفت کاتالان ها نسبت به اوایل فصل پیشرفت داشتند. به نظر می رسئ که ترکیب 3-3-4 کلیدی باشد. فقدان یک مهاجم خالص ، کمبود بازی مستقیم و گاهی سردرگمی مشکلاتی بوده است که بارسلونا را در این فصل آزار می دهد.

4-3-3 همه مشکلات بارسلونا را حل نمی کند. در واقع 3-3-4 باعث می شود که بازیکنانی مانند ریکی پویگ و ایلایکس موریبا با خیال راحت آماده ورود به زمین باشند ، زیرا آن ها از ابتدا در این سیستم بازی کردند و رسد کردند.

رسیدن به بارسلونای ایده آل مانند یک سفر طولانی می ماند. نتایج اخیر و پیشرفت های حاصل شده گام های خوبی در این سفر می باشند که ثابت می کنند ، سرمربی هلندی بارسلونا سزاوار زمان بیشتری است.