ادامه.

خواندن این سرود در دورهٔ دیکتاتوری پینوشه در شیلی ممنوع بود، اما در سراسر جهان اجراهای مختلفی از آن پخش می‌شد.

خب دوستان امیدوارم لذت برده باشید، بخش بعدی سری 𝟷𝟶卐 اشتبـــاه بـــزرگ آدولـــف هیتلــــر در جنگ جهانـــی دوم که موجب شکست نــــازی ها شد. 卐 هم بعد از تغییرات پیشخوان منتشر خواهد شد و خلاصه که مخلصیم رفقا :)

پایان✍

ادامه.

هنوز سرود به ‌پایان نرسیده بود که نظامیان مسلح، به دستور فرمانده، جسد نیمه جان ویکتور خارا و همراهانش را به‌گلوله بستند و آنها  کشتند.


ویکتور خارا و سرخیو اورتگا، این آهنگ را در دو روز ساختند؛ این سرود نخستین بار توسط گروه کیلاپایون (Quilapayun) با خوانندگی ویکتور خارا و سایر اعضای گروه کیلاپایون، در یک کنسرت پرجمعیت اجرا شد.

در ۱۱ سپتامبر همان سال، دولت چپ‌گرای سالوادور آلنده با کودتای نظامیِ ژنرال آگوستو پینوشه سرنگون شد..

ادامه.

از هم‌بندان خود خواست که با او هم‌صدایی کنند؛ آنگاه هزاران انسانِ دربند، با فریادهای بلند خود به‌ خواندن همین سرود «مردم متحد هرگز شکست نخواهند خورد» پرداختند. سرودی که ویکتور خارا به همراه سرخیو اورتگا آهنگساز شیلیایی تصنیف کرده بود، در استادیوم بزرگ سانتیاگو طنین افکند:


"مردم متحد هرگز شکست نخواهند خورد... به پا خیز و سرودی بخوان، پیروزی از آنِ ماست..."


هنوز سرود به ‌پایان نرسیده بود که...

ادامه.

پاسخ ویکتور خارا مثبت بود:

- البته که حاضرم!

فرمانده به یکی‌ از گروهبانان گفت:

- گیتارش را بیاور!

گروهبان رفت و تبری با خود آورد. مأموران با وحشی‌گری و بی‌رحمی تمام، هر دو دست ویکتور خارا را با آن تبر قطع کردند. آنگاه فرمانده لحن خود را طعنه‌آلودتر کرد و به او گفت:

- خب، ویکتور خارا! هنوز می‌خواهی بخوانی یا نه؟!

ویکتور خارا، در حالی‌ که باقیماندۀ دستان خونریزانش را به‌سوی آسمان حرکت می‌‌داد، از هم‌بندان خود خواست ...

ادامه.

پس از کودتای سازمان جاسوسی سیا در شیلی (١١ سپتامبر ۱۹۷۳)، او را به همراه پنجاه هزار تن از جوانان مبارز آن کشور دستگیر و در استادیوم بزرگ سانتیاگو زندانی کردند.

فرمانده نظامیانِ مسلحِ سرکوب‌کننده که سرودهای هیجان‌انگیز ویکتور خارا را شنیده بود، به‌ این هنرمندِ دربند نزدیک شد و با لحنی طعنه‌آلود و لبخندی شیطانی به او گفت: آیا هنوز هم حاضری که برای هم‌بندان و هم‌فکرانت گیتار بزنی و سرود بخوانی؟!

...

این ترانه رو "سرخیو اورتگا" ، آهنگساز شیلیایی به همراه "ویکتور خارا" از مشهورترین و تأثیرگذارترین چهره‌های موسیقایی و انقلابی اهل کشور شیلی، در سال ۱۹۷۳ با الهام از یک شعار خیابانی ساختند.

این سرود، بارها توسط گروه آنها یعنی گروه موسیقی "کیلاپایون" (به اسپانیایی: Quilapayun‎) با خوانندگی ویکتور خارا اجرا شد و تأثیرات عمیقی بر مردم انقلابی گذاشت.

ویکتور خارا گیتاریست، شاعر، آهنگساز و آوازخوان شیلیایی از چهره‌های مبارز نهضت وحدت مردمی سالوادور آلنده بود..

عالی👌
خسته نباشید❤

عالی