آنالیز بازی بارسلونا 8-2 هوئسکا؛ نهایت استفاده از تاکتیک اشتباه هوئسکا

اختصاصی بارسانیوز – ارنستو والورده و شاگردانش در هفته سوم لالیگا پس از یک دیدار بی مزه و بدون منطق در چمن افتضاح وایادولید با نتیجه 8-2 از سد هوئسکا در نیوکمپ گذشتند تا تاثیر چمن و گردش توپ را اثبات کنند.

هوئسکا برای اولین بار در لالیگا به مصاف بارسلونا می رفت که تنها و آخرین تقابل دو تیم در فصل 2014/15 در یک شانزدهم جام حذفی نیز با برتری پرگل 12-1 بارسلونا در مجموع دو بازی رفت و برگشت و پیروی 8-1 در نیوکمپ با دیداری پرگل همراه بود.

بارسلونا پس از دو برد در دو هفته نخست لالیگا برای سومین برد و صدرنشینی و به زیر کشیدن رئال مادرید به برد با تفضل 5 گل نیاز داشت و هوئسکا خواسته بارسلونا را برآورده کرد.

والورده برای ترکیب 11 نفره ابتدایی خود معضلاتی داشت به ویزه که لوئیس سوارز نتوانسته بود در بازی های گذشته انتظارات را برآورده کند آن هم قبل از دور اول بازی های ملی در فصل جدید که 11 بازیکن بارسلونا باید پس از این بازی راهی اردوی تیم های ملی می شدند.

بنابراین انتظار می رفت که به بوسکتس و راکیتیچ استراحت برسد اما اینگونه نشد و والورده به نوعی از ترکیب ثابت فصل خود و یا در واقع ترکیب بازی با وایادولید رونمایی کرد که در سیستم 3-3-4، کوتینیو و راکیتیچ جلوتر از بوسکتس دو هافبک طراح بودند و مسی، دمبله و سوارز نیز مثلث خط حمله را تشکیل می دادند.

تاکتیک سرمربی هوئسکا

در این سیستم بارسلونا، همکاری روبرتو، راکیتیچ با مسی در جناح راست با توجه به میل مسی جهت حضور در مرکز زمین یا حرکت به وسط اهمیت ویژه ای داشت که فرانکو سرمربی هوئسکا برای خنثی کردنش با سیستم 2-4-4 وارد زمین شد ترکیبی که به خوبی مقابل ایبار و وبیلبائو جواب داده بود و توانسته بودند مالکیت توپ از عقب را از حریف بگیرند تا بلافاصله با دو مهاجم ضدحملات را ترتیب دهند.

دو مهاجم هوئسکا بدون برعهده داشتن وظیفه دفاعی

اما این کار مقابل بارسلونا خطرناک بود چون بازیکنان هوئسکا مجبور می شدند تا فضای بیشتری را پوشش دهند چون لانگو و هرناندز دو مهاجم تیم به مانند بقیه هم تیمی ها در اجرای پرس و دفاع وظیفه ای نداشتند اما به صورت شگفت انگیزی در 15 دقیقه نخست این ایده جواب داده بود. در 15 دقیقه نخست بارسلونا به شدت برای پاس در یک سوم تهاجمی زمین دچار مشکل شد و این حیرت انگیز بود چون هوئسکا کار خاصی را در دفاع عمیق خود با عدم بلوکه کردن بازیکن صاحب توپ انجام نمی داد.

هوئسکا تنها به سادگی از سیستم مهار ناحیه ای با جمع شدن دو یا سه بازیکن در ناحیه ای خاص برای تحت پوشش قرار دادن مقصد توپ استفاده می کرد و روی بازیکن صاحب توپ چندادن فشار نمی آورد و حتی توانستند گلی زودهنگام را نیز روی عملکرد ضعیف خط دفاع بارسلونا روی دفع توپ هوایی به ثمر برسانند.

بنابراین بارسلونا یک بار دیگر در فاز نهایی زمین جهت حمله، خنثی و ایستا به نظر می رسید و وضعیت مشابه با بازی با وایادولید بود که باعث شد تا بارسلونا در 15 دقیقه نخست ضربه ای به سمت چارچوب نداشته باشد تا اینکه طی یک حمله به قلب خط دفاع هوئسکا موفق شدند با برهم زدن نظم خطوط دفاعی حریف توسط مسی به گل برسند.

با گل مسی به نظر می رسید که سرعت بازی و ریتم بارسلونا تغییر کرده و بازیکنان در جابجایی های خود در بازی بدون توپ بهتر شده اند درحالی که در مقابل آلاوس و وایادولید شرایط اینگونه نبود و تیم جابجایی های آهسته در حرکات بدون توپ در قالب پاس های سریع و بدون هدف جهت سرعت در ریتم بازی داشت.

این کار بارسلونا باعث شد تا هوئسکا نسبت به سیستم 2-4-4 خود متعهد تر شود به صورتی که بازیکنان از پست خود خارج نگردند و از حرکات اضافی چشم پوشی کنند. والورده نیز تیم خود را با همان سیستم 3-3-4 به جلوتر حرکت داد و مسی نیز طبق معمول در وینگر راست و میانه زمین جابجا می شد و دمبله نیز برای دریافت پاس به عقب تر می آمد که البته با امدن به میانه زمین آن آزادی عمل خاص مسی را نداشت.

دمبله متمایل به میانه زمین و عقب تر 

دمبله با متمایل شدن به عقب و میانه زمین فرصت همکاری با سوارز و مسی را به دست آورد تا با کمک جوردی آلبا سد دفاعی هوئسکا شکسته شود. بنابراین با متمایل شدن مسی و دمبله به داخل، نقش روبرتو و آلبا در حملات پررنگ تر شد درحالی که باید مسئولیت دفاعی خود را نیز حفظ می کردند و کوتینیو نیز به عنوان یک هافبک تهاجمی، دیگر سلاح والورده در حمله در کنار دمبله محسوب می شد.

بنابراین این همکاری در خط حمله جواب داد و پس از همکاری آلبا و مسی روی یک کرنر که لئو با فرار از پشت مدافع به توپ نرسید، در نوبت بعد آلبا روی یک و دو با دمبله با نفوذی مشابه به محوطه جریمه با فرار از پشت مدافع پایه گذار گل دوم روی یک گل به خودی شد که مسی را به عنوان یاد هدف درنظر داشت.

همانطور که در ابتدا اشاره کردیم تصمیم فرانکو برای استفاده از سیستم 2-4-4 با اعمال کمترین وظایف دفاعی برای دو مهاجم خود تصمیمی خطرآفرین بود که فاجعه بار شد چون هوئسکا فاقد سیستم مهار بازیکن بود و به همین دلیل شاگردان والورده به راحتی از فضاها جهت پاسکاری استفاده کردند و با کمک دو مدافع کناری و حضور دمبله در کنار سوارز در خط حمله خلق موقعیت می نمودند به صورتی که هوئسکا چاره ای جز دفاع عمیق نداشت.

جابجایی های زیاد بازیکنان بارسلونا در حرکات بدون توپ و برهم زدن نظم دفاعی هوئسکا با حرکت زیبای مسی و همکاری دیدنی دمبله موقعیت گیج کننده ای را برای بازیکنان هوئسکا رقم زد که آلبا در این صحنه در آفساید قرار داشت.

تاکتیک والورده با باریک کردن سیستم 3-3-4 با اضافه شدن مدافعان کناری یک تصمیم برجسته برای شکستن سد دفاعی حریف بود که آلبا و روبرتو در دو جناح مهار نشده بودند و با آزادی عمل گل سوم بارسلونا را رقم زدند و آلبا پاس زیبایی به سوارز برای گل سوم داد.

درحالی که هوئسکا در دقایق پایانی نیمه نخست گل دوم را به ثمر رساند اما برتری از آن بارسلونا بود چون والورده بدون تعویض و تغییر تاکتیکی تیم را به نیمه دوم فرستاد که پس از تیر دروازه مسی با پاس زیبای کوتینیو روی حرکات بدون توپ بازیکنان، گل های چهارم و پنجم و ششم طی 13 دقیقه به ثمر رسید.

بارسلونا همین رویکرد را تا انتهای بازی ادامه داد و کوتینیو و راکیتیچ سعی در حفظ آرایش 3-3-4 باتوجه به جلو آمدن دو مدافع کناری داشتند.

تغییر تاکتیک پس از گل ششم

والورده پس از به ثمر رسیدن گل ششم، دمبله را به سمت راست برای سیستم 2-4-4 منتقل کرد تا دمبله در کنار هافبک ها بازی کند که با تعویض لنگله به جای اومتیتی، ویدال جای راکیتیچ را صرفا برای کنترل میانه میدان گرفت. در ادامه نیز آرتور به جای بوسکتس به عنوان هافبک دفاعی وارد زمین شد که نتیجه آن 2 گل دیگر بود.

بنابراین طرح اصلی بازی والورده در بازی های سنگین اینگونه نخواهد بود چون هوئسکا برنامه ای برای مهار بازیکنان بارسلونا به ویژه دو مدافع کناری و بازیکن صاحب توپ نداشت و کاور منطقه ای را در دستور کار قرار داده بود که به بارسلونا اجازه داد تا 31 شوت روانه دروازهاش کند که 22 ضربه از داخل محوطه روانه دروازه شد.

بنابراین پاس های کوتاه دقیق در فشردگی دفاع هوئسکا و حرکات بدون توپ بازیکنان در کنار نقش آزادانه آلبا و روبرتو در رقم خوردن این نتیجه موثر بود که دمبله و سوارز را به هم نزدیکتر می کرد.